ఇకదుబాయ్ కి సన్నహాలు మొదలెట్టాలి, దుబాయ్ లో కస్తూరి అత్తనితప్పకుండా కలవాలి. కస్తూరి అత్త గుర్తుకి రాగానేనా గతమంతా నా కళ్లముందుకొచ్చింది. ఆరొజుల్లో నేను కస్తూరి అత్తవాళ్ళింట్లో ఉన్న రోజులు, ఆకాలేజీ జీవితం, మా అత్తతొ నేనుచేసిన అల్లరి. వయసు తప్పులు.....నాకుఆన్నీ నేర్పింది అదే, .మా అత్తకస్తూరి........ అవి నేను చదూకునేరోజులు....... నా వయసు 19...మాంచికత్తి లాంటి వయసు...... అప్పుడునేనుడిగ్రీ ఫస్టియర్ చదువుతున్నా, అమలాపురం లో మంచి కాలేజీలులేవని నన్ను కాకినాడలో చదివిస్తున్నారుమా నాన్న గారు, కాకినాడకి ఒక 5 కిలోమీటర్ల దూరంలో మా అత్తయ్య ఉంటుంది. అందుకే అక్కడే ఉండి కాకినాడ వెళ్ళివచ్చేదాన్ని. అత్తకీ నాకూ వయసులో తేడాఎక్కువ లేదు, కారణం అదిమా నాన్నగారికి చివరి చెల్లెలు, పేరుకస్తూరి. నా కంటే ఒకమూడేళ్ళు మాత్రం పెద్దదంతే.
నావయసు 19, మా అత్త వయసు22 ఏళ్ళు, మా అమ్మ తమ్ముడుపార్దుని ఇచ్చి అత్తకి పెళ్ళిచేసారు. పెళ్ళైన వెంఠనే మామయ్య ఉద్యోగరీత్యా దుబాయ్ వెళ్ళిపోయాడు, బాగా డబ్బు సంపాదిస్తున్నాడనేచెప్పాలి. మూడు నెలలకి ఒకసారి ఇండియా వస్తాడు. మావయ్య వచ్చినప్పుడు మాత్రం నేను వాళ్ళింట్లో ఉండను, ఆ మాత్రం తెలుసుకోలేని చిన్న పిల్లని కాదుగా, అయినా అది తెగేసి చెప్పేస్తుందినన్ను వేరేచోట ఉండమని. ఒక సారి సరదాకి ఊరికే ఉంటాలేవే అంటే, నా గడ్డం పట్టుకుని బతిమాలింది. “ఒద్దే, నువ్వా కన్నెపిల్లవి నేను కొత్తగా పెళ్ళైనదాన్ని. నా మొగుడు ఇక్కడఉండడు కాబట్టి నిన్ను ఇంట్లో ఉంచుకున్నాకానీ ఆయన వచ్చినప్పుడు నువ్వుంటేమాకూ కొంచెం ఇబ్బందిగానే ఉంటుందే.....నీకూ మా సరసాలుచికాగ్గా ఉంటాయి, అసలే మీ మామయ్యతిన్నగా ఉండడు. చీటీకీ మాటికీ నన్ను అక్కడా ఇక్కడాపిసుకుతూ ఉంటాడు. నువ్వుంటే కొంచెం కష్టమే “విషయాన్ని సూటిగాచెప్పేసింది, పాపం మా అత్తయ్యకి, మామయ్యకి కూడా ఏకాంతం కల్పించాలికదా. కొత్తగా పెళ్లైన వాళ్ళు. ఉన్నన్ని రోజులూ అత్తయ్య దాని కింద దురదతీర్చుకుంటే, మూడు నెలల స్టాకుమామయ్య కార్చుకుంటాడు. నాకూ వాళ్ళ ముచ్చట్లు, ముద్దులు చూడడానికి చికాగ్గానే ఉంటుంది అందుకే ఆ కొన్ని రోజులుఅక్కడనుంచి వెళ్ళిపోవడానికే ఇష్టపడతాను. కన్నెపిల్లనని నాన్న కూడా నన్నుఅమలాపురం వచ్చెయ్యమంటాడు, కానీ కాలేజీ పోతుందనికాకినాడ లోనే వనజ అనినా ఫ్రెండ్ ఉంది, దాని ఇంట్లోఉండేదాన్ని. అత్త వయసు లోనా కంటే కొంచెమే పెద్దదికావడం వల్ల, అదీకాకుండా చిన్నప్పటినుంచి కలిసి ఆడుకున్నందువల్ల మాఇద్దరికీ బాగా చనువు, నేనుదాన్ని ఒసేయ్ అత్తా అనేపిలిస్తాను, అలాగే మా మావయ్యని కూడా ఒరేయ్ అనేఅంటాను. వాడూ నాకంటే ఒకఐదేళ్ళే పెద్దవాడు అంతే.
ఆరోజు కాలేజీ కి టైం అయిపోతోంది, ఈ బస్సు మిస్సయిందంటే దాదాపుఐదు కిలోమీటర్లు నడిచిపోవాలి. అమ్మో ఒక్కదాన్నీ అంతదూరమే,నా వల్ల కాదుబాబూఅనుకుంటూ..తొర తొరగా బట్టలకట్టుకుంటున్నా. లేత ముదురు రంగులంగా మీద లేత ఆకుపచ్చరంగు ఓణీ వేసుకున్నా. తెల్లటిజాకెట్టులో 19 ఏళ్ళ పరువాలని 36డ్సైజు బ్రా లో బిగించా. నా శరీరపు కొలతలు నేను పెద్దమనిషి అయినమూడు నెలల నుంచే ఎదగడంమొదలెట్టాయంట, నేను తన పొలికేఅని కస్తూరి అత్త చాలా సార్లుతన సైజులని నా పేరుతో పొగుడుకుంటుంది. కానీ ఏమాటకామాటే చెప్పుకోవాలి కస్తూరి అందాలు ఆడవాళ్ళకే పిచ్చెక్కిచ్చేస్తాయి, నా లాగానే దానివీపెద్ద పెద్ద సళ్ళు, బోర్లించినకుండల్లాంటి పిరుదులు, నడుంకి ఏమొచ్చిందో కానీ అక్కడ మాత్రంఅస్సలు బలవలా. పెళ్లైయ్యాక పార్ధు గాడు దాన్నిపైనా కిందాసమానంగా పిసికినట్టున్నాడు. అత్త సొనలు ఇప్పుడుపెద్దవయ్యాయి, పిర్రలు ఇంకా షేపు తేలాయి. నడుం మీద మాత్రం ఒకేఒక ముడత పడింది, అదికూడాచాలాసెక్సీ గా కనబడుతోంది. ఇంతఅందమైన పెళ్ళాన్ని వదిలి మామ గాడుదుబాయ్ ఎలా వెళ్ళాడో, అదేవిషయం చాలాసార్లు అత్తతో అంటే, ఛీ పోవేదొంగముండా అని ముద్దుగా తిట్టినెత్తిమీద మొట్టికాయ్ వేసేది.
అత్తదిగోధుమ కలిసిన తెలుపు, నాది పసుపు కలిసినతెలుపు. నా చనుకట్టు బాగాగుండ్రంగా పైకి నిలబడినట్టు ఉంటే, అత్తవి ఓవెల్ షేపులో కొంచెంకిందకి జారినట్టు ఉంటాయి. ఏది ఏమైనా అత్తబరువుల ముందు నావి నిలవలేవు, ఆ షేపు వర్ణించడం కష్టం. “అత్తమ్మా......టిఫిన్ రెడీయా...........టైం అవుతోందే నాకూ......తొందరగా కానీ...” “హేయ్....నన్నుఅత్తమ్మా అని పిలవద్దన్నానా....కస్తూరిఅనో ఇంకా సెక్సీ గాపిలవాలంటే కస్స్..అనో పిలువు, ఇదిగోఅయిపోయిందే....నీ బాక్స్....ఇకపరిగెత్తు...పర్స్ తీసుకున్నావా?” బాక్స్నాకందిస్తూ అన్నీ గుర్తుచేసింది, చక్కగాపొందిగ్గా ఉంటుంది అత్త. చాలావరకు అన్నీమా నాన్న పొలికలే, అందుకేమంచి పొడగరి. నన్ను అత్తని అక్కాచెళ్ళెళ్లంటారు, ఇద్దరికీ అంత దగ్గర పొలికలుంటాయి. బాక్స్ తీసుకుని పరుగున బస్ స్టాప్ వైపుపరుగుతీసా, వెనక నుంచి జాగర్తఅని అరుస్తోంది కస్తూరత్త. బస్ చాలా రష్గా ఉంది, చాలా సార్లుసీటు దొరకదు. నుంచునే వెళ్ళాలి. 5 కిలోమీటర్లే అయినా బస్సు వెళ్ళడానికిమాత్రం అరగంట పడుతుంది. నెమ్మదిగాబస్ లోపలికి వెళ్ళా, ముందున్న నాలుగైదు వరసలు ఆడవాళ్ళకి రిజర్వ్సీట్లు, కానీ బస్ చాలారష్గా ఉంటుంది. మా వూరు వెచ్చేటప్పటికేబస్ నిండిపోతుంది, ఆరోజూ అదే అయ్యింది. ఎలాగో అలా బస్ లోపలికిఎక్కా, అంతా ఇరుకుగా ఉంది. పైన కడ్డీ పట్టుకుని కొంచెంకొంచెం గా బస్ వెనక్కిజరిగా నా తరవాత ఎక్కుతున్నవాళ్ళకిచోటు ఇవ్వడానికి. బాగా లోపలికి జరిగిఒక సీట్ కి ఆనుకునినుంచున్నా.
ఎడంచేత్తో బుక్స్ ఉన్నబాగ్, పర్స్ పట్టుకుని కుడిచేతిని పైకెత్తి బస్ రాడ్డుని పట్టుకున్నా. బస్సు నెమ్మదిగాకదిలింది, ఇంతలో “మే ఐ హెల్ప్యూ... బుక్స్ నన్నుపట్టుకోమంటారా?” నేను ఆనుకుని నుంచున్నసీట్ లో కూర్చున్న ఒకఅతను నవ్వుతూ అడిగాడు. అతన్ని అప్పటిదాకా నేను గమనించలా. థాంక్స్చెప్పి నా బుక్స్ ఉన్నబాగ్ అతనికి ఇచ్చేశా. “మీ పేరు” అడిగాడతను. “కావ్య”“మీ పేరు?” అడగకూడదనుకొంటూనేఅడిగా. “సుబ్బుఅండీ, మీ పక్కూరే. మీదిసైన్స్ గ్రూప్ కదా, నాదేమో ఆర్ట్స్గ్రూప్, మనిద్దరం ఒకే కాలేజ్ అండీ. నేను వైజాగ్ నుంచి మొన్నీమధ్యే ఇక్కడజాయిన్ అయ్యాను, మా ఫాదర్ ఉద్యోగంవల్ల నేను లేట్ గాజాయిన్ అవ్వల్సి వచ్చిందిలెండి.” అడక్కుండానే అన్నీ గడ గడాచెప్పేసాడు, చూడ్డానికి అమాయకుడిలా ఉన్నా అతని చూపులుమాత్రం చురకత్తుల్లా ఉన్నాయి. అతను తల నాపిరుదుల పక్కగా ఉంది. నాకు బస్కదిలినప్పుడల్లా అవి అతనికి తగులుతానేమోఅని భయం, ఇంకా గట్టిగాపైన రాడ్డు ని పట్టుకున్నా. ఒకఐదు నిమిషాల తరువాత అతని భుజం నాపిర్ర పక్కన తగులుతోంది. అబ్బా...మొగాళ్ళందరూ ఒకే టైప్ అనుకున్నా. అతని మొహం లోకి చూడ్డానికికూడా నాకు ఇష్టం లేదుఅందుకే నేను అసలు పట్టించుకోనట్టుఅలానే నుంచున్నా, కానీ ఇప్పుడు అతనిభుజం నన్ను పూర్తిగా తడుముతోంది. ఇక చిరాకొచ్చింది, చటుక్కున కిందకి చూసా. పాపం అతనునిద్రపోతున్నాడు. అతని తల నాశరీరాన్నితాకుతోందని కూడా అతనికి అప్పుడుతెలీదు. అతను పట్టుకున్న నాబుక్స్ బేగ్ దాదాపు కిందకిజారిపోతోంది.
కొంచెంకిందకి వంగి అతని చెవిదగ్గర చిటిక వేసా,లేవమన్నట్టు. ఉలిక్కిపడి లేచి నా వేపుపిచ్చి చూపులు చూస్తున్నాడు. ఇక నేను నవ్వుఆపుకోలేక పోయాను, “ఏంటండీ...అంత లోకే నిద్రపోయారూ?” నవ్వుతూనే అడిగా. “సారీ కావ్య గారూ, నిన్నంతా నిద్ర లేదు, పొద్దున్నపెందరాళే నిద్రలేచా అందుకే ఒక్క చిన్న కునుకుతీసా” అతనూ నవ్వుతూనే సమాధానంఇచ్చాడు. సుబ్బు, అతని భుజం ఇంకానా తొడ దగ్గర తగులుతూనేఉంది. అతనూ వెనక్కి తీసుకోలేదు, ఇక నేను దాన్ని పట్టించుకోవడంమానేసాను కానీ సహజం గానేఎవరైనాసెన్సిటివ్ పార్ట్స్ టచ్ చేస్తే వచ్చేఅనుభూతి నాకు కలుగుతోంది. మధ్యమధ్యలో అతను నున్నటి నానడుము ని చూడడం నాచూపుల నుంచి దాటి పోలేదు. కిందనుంచి చూస్తే నా స్తనం సగభాగంకూడా కనబడుతుందని నాకు తెలుసు, సుబ్బుమధ్య మధ్యలో నా గుబ్బలని కూడాచూస్తున్నాడు. ఇలాటి చూపులు నేనుపైటేసిన దగ్గరనుంచి అనుభవిస్తూనే ఉన్నాను. ఈ రెండేళ్ళలో నాసళ్ళ సైజు కూడా బాగాపెరిగింది, అందుకే దాదాపు అందరు మగాళ్ళూ ఒకసారైనానా చనుకట్టుని జుర్రేస్తున్నట్టు చూస్తారు, మొదట్లో కొంచెం ఇబ్బందిగాఉండేది, కానీ పోను పోనూఅలవాటైపోయింది, ఆ తరువాత ఆనందంఅనిపించడం మొదలైంది. బస్సు కుదుపులకి నాపిరుదులు అటూ ఇటూ కదిలిసుబ్బుగాడికి రాసుకుంటున్నాయి. అలా రాసుకుంటున్నప్పుడల్లా అతనుపైకి చూస్తున్నాడు, కానీ నేనుమాత్రం అతన్ని చూడనట్టు ఉంటున్నాను. బస్ కాకినాడ చేరింది, ఇద్దరం గబగబా కాలేజీ వైపుఅడుగులేశాము. కాలేజీ గేట్ లోకి అడుగుపెట్టరోజూలాగే వెనక ఒక గాంగ్చేరారు, అందులో కిరణ్ అనేవాడు చాలాకామెంట్స్ చేస్తాడు, వాడు ఛండాలంగా కామెంట్చేస్తుంటే నాకు లోలోపల ఆనందంగాఉన్నా పైకి మాత్రం అసహ్యించుకుంటున్నట్టుఉండేదాన్ని. వాణ్ణి పట్టించు కోకుండా వెళ్ళిపోయేదాన్ని, దాని వల్ల వాడుఇంకా నా వెనక పడుతూఉంటాడు.వాడు అలా నావెంటపడుతుంటే నాకు భలే ఆనందగాఉంటుంది.
ఆరొజునా పక్కన సుబ్బుగాడు నడుస్తూండేసరికిఇంకా రెచ్చిపోయాడు. “ఏంటే....నా కంటే వీడేనచ్చాడా?...........అవునొరేయ్...ఇవాళ పాప ఏకలర్ బ్రా వేసిందంటావ్” వాడి మాటలకి ఒళ్ళుజివ్వుమంది, నేను రెస్పాంస్ ఇవ్వకుండాముందుకి నడుస్తున్నా. వాళ్ళు మా వెనకే నడుస్తున్నారు. వెనక కదులుతున్న నా పిరుదులని చూసిఇంకా వాళ్ల వాగుడు ఎక్కువైంది. సుబ్బుగాడు కూడా ఏమీ మాట్లాడకుండానాపక్కనే నడుస్తున్నాడు. “పాప ఇవాళ వేసుకోవడం మర్చిపోయిందిరా...వీపు నున్నగా కనబడుతోందికానీ లోపల ఏమీ లేదెహె....కావాలంటే తెర తీసి చూడు..పాపేమీ అనుకోదురా.....” పక్క వాడి సమాధానం. వాళ్లకదో ఆనందం, నెమ్మదిగా క్లాసు రూం లోకి అడుగుపెట్టా. వాళ్ళు కూడా వచ్చి నావెనక బెంచ్ లోనే కూర్చున్నారు, వాళ్ళదీ నా క్లాసే. బోటనీమాడం వచ్చి లెసన్ మొదలెట్టింది, క్లాసు నడుస్తుంటే నా నడుం మీదసన్నగా ఎవరో రాస్తున్నట్టు అనిపించింది, అబ్బా టచింగ్స్ మొదయ్యాయనుకున్నా. కిరణ్ గాడు వాడిచూపుడు వేలితో నా నడుం మీదరాస్తున్నాడు. అది వాడి వయసుఆరాటమో, ఒళ్ళు కొవ్వో నాకుఆ నిమిషం లో తెలీదు, క్లాసురూం లో ఏమనగలను, అదేవాడి ధైర్యం కూడా. గోడ పక్కనేకూర్చున్నానేమో వీడు చేసే పనిఎవరికీ కనబడదు. గోడ కీ, నానడుం కీ మధ్యలో ఉందికిరణ్ గాడి చెయ్యి.
వాడిరాపిడికి నాకు ప్రాణం చచ్చిపోతోంది,నెమ్మదిగా కొంచెం వెనక్కి తిరిగా, నేను వెనక్కి తిరిగేసరికి వాడు కొంచెం ముదుకివంగి. “హేయ్..కావ్యా..........లోపలబ్రా వేసావా..........లేదా..............అలాగే గాలికి వదిలేసావా?” చిన్నగా ఒక నవ్వు నవ్విమామూలుగా కూర్చున్నా. నేను కోపం గాలేనని వాడికి అర్ధం అయిపోయింది, చెయ్యిఅలాగే నా నడుం మీదఉంచేసాడు. నేను నా చెయ్యిని కొంచెం పైకి లేపి చంకతెరిచా, ఇప్పుడు వాడిచెయ్యి నెమ్మదిగా పైపైకి పాకుతోంది. ఎడం భుజం మీంచివెళ్ళిన పైట, నడుము కీలంగాకీ మధ్యలో చాలా ఖాళీని వదిలింది, ఆ ఖాళీని వాడు బాగా ఉపయోగించుకుంటున్నాడు. వాడి చెయ్యి నా చండ్ల కిందభాగానికి చేరింది. అబ్బా.. మత్తు గా ఉంది, నా చనుకట్టు పెద్దది అవ్వడం వల్ల వాడి చేతులకిఎక్కువ టైం పట్టలా నాఎద దగ్గరికి రావడానికి , మళ్ళీ కొంచెం ముందికివంగి “పిసకనా......................వీటినీ” గుసగుస గా అడిగాడు. నిండుయవ్వనం తో ఉన్నా నేను, పెద్దమనిషి అయ్యిందగ్గర నుంచి నాకు వరసైనవాళ్ళంతా ఏదో ఒక వంకతో నా సళ్ళమీద చేతులేస్తూనేఉన్నారు, బిళ్ల పూజ కేభయం కానీ ఇలా నొక్కుళ్లకినాకు ఆనందంగానే ఉంటుంది, పంతొమ్మిదేళ్ళ పచ్చి మొగ్గని. మొహంమీద మొటిమలు కొంచెం కొంచెం గా కనబడుతున్నాయి నావయసు వేడికి అద్దం పట్టినట్టు. యవ్వనంలోఉన్న నా చనుకట్టు, బిగుతుజాకెట్లు కుర్రాళ్ళని పిచ్చివాళ్లని చేస్తున్నాయ్, నేను అందంగా ఉండడమేకాదు పెదాలు కూడా ఎర్ర, ఎర్రగావిచ్చుకున్న పువ్వులా ఉంటాయి, మొహం చూసిన వాళ్ళుఖచ్చితం గా నా స్తనాలనిచూసి లొట్టలెయ్యక మానరు, అలాగే చూసిన వాళ్ళంతాఒక్క సారైనా నాతో పక్క ఎక్కాలనుకుంటారు. ఎడం చన్నుని జాకెట్టు మీంచి పిసుకుతున్నాడు, అలాఅనేకంటే తడుముతున్నాడంటే బాగుంటుంది. బాయకి చెయ్యి తగిలీతగలనట్టు తాకుతూ, నిపిల్ ని స్మూత్ గాటికిల్ చేసాడు. సళ్ళు నొక్కించుకోవడం కొత్తకాకపోయినా ఇలా క్లాసు రూంలో నొక్కించుకోవడం నాకు భలే వెరైటీగా, సమ్మగా ఉంది. వాడి చేతికిసహకరిస్తూ నేను నా చన్నుని సరిగ్గా అడ్జస్ట్ చేస్తున్నా. ఒళ్లంతా తిమ్మిరితిమ్మిరిగా ఉంది, కిరణ్ గాడునా ముచికని వదలడమే లేదు. నేను నాకుడి చేత్తో సళ్ల మీద ఉన్నవాడి చేతిని పట్టుకున్నా. చటుక్కున చెయ్యి వెనక్కి లాక్కున్నాడు. మత్తుగా నవ్వుతూ వెనక్కి తిరిగా. నా చూపుకి వాడికిపిచ్చెక్కిపోయింది. (To be continued in Part-07)
No comments:
Post a Comment